လူ ႏွင့္ တိရစၧာန္

လူႏွင့္ တိရစၧာန္ တစ္မိုးတစ္ေျမ ၊ တစ္ကမၻာတည္းမွာ
အတူေနေနၾကရေပမယ့္ ဘ၀တန္ဖိုးခ်င္းကေတာ့
မိုးနဲ႔ေျမေလာက္ ျခားနားတယ္။

-လူက အက်ိဳး၊အျပစ္ ခြဲျခားသိတယ္။
တိရစၧာန္က ၾကိဳက္၊မၾကိဳက္ပဲသိတယ္။

-လူက ကိုယ္ဖုိ႔ ၊ သူ႔ဖုိ႔ဆိုတဲ့ မွ်တတဲ့အက်င့္ရွိတယ္။
တိရစၧာန္က ကိုယ့္ဖုိ႔သာ အရယူတယ္။

-လူမွာ သဒၶါဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ရွိတဲ့ အတြက္ ပန္းတိုင္လည္း ရွိတယ္။
တိရစၧာန္ေတြမွာ ယံုၾကည္ခ်က္မရွိတဲ့အတြက္ ပန္းတိုင္လည္း မရွိဘူး။

-လူမွာ “ေစာင့္စည္းျခင္းသီလ နဲ႔ ဗဟုသုတအၾကားအျမင္”
ရွိတဲ့အတြက္ အသိအလိမၼာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္။
တိရစၧာန္မွာ သီလမရွိတဲ့အတြက္ ဒုစရုိက္ေတြခ်ည္း လုပ္ေနတယ္။
အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ မရွိတဲ့အတြက္ ကိုယ္သန္ရာ ကိုယ္လုပ္ေနၾကတယ္။

-လူဟာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းအက်င့္ကို စြန္႔ျပီး “စာဂ” ဆိုတဲ့မွ်ေ၀ေပးကမ္းျခင္းရွိတယ္။
တိရစၧာန္မွာေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးအဓိကျဖစ္တဲ့ အတြက္
အျမဲတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေနတယ္။

-လူမွာ သတိအသိရွိတဲ့ အတြက္ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိတယ္။
တိရစၧာန္မွာ ထိုးထြင္းသိမရွိတဲ့ အတြက္ အစြဲသိခိုင္းရာ လိုက္ပါေနၾကရရွာတယ္။

-လူမွာ “ဟီရိၾသတပၸ”ဆိုတဲ့ အရွက္အေၾကာက္ရွိတယ္။ တိရစၧာန္မွာ အရွက္အေၾကာက္မရွိတဲ့ အတြက္
“မေကာင္းမွဳ”ေတြကို ေျဗာင္ျပဳက်င့္ေနၾကတယ္။

ဒီေတာ့ လူလိုက်င့္ မွ လူပီသတယ္။လူစင္စစ္က တိရစၧာန္လို က်င့္ေနရင္ေတာ့
“လူ႔တိရစၧာန္”သာ ျဖစ္ေတာ့တယ္။

-【မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ၾကီး】

Credit to စိတ္ကူးေပ်ာ္ရာ။>Thanks<.

— with Mee Zaw and 49 others.