◄အေလာင္းေတာ္ကႆပ ေထရုပတၱိ►

(ေကာင္းလိုရာေလးမ်ား ျပန္လည္မွ်ေ၀လိုက္ပါသည္) ေလးစားလ်က္

ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ခံယူခန္း
လြန္ခဲ့ေသာကမ ၻာတစ္သိန္းအထက္က ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္ ေခမာမိဂဒါဥယ်ာဥ္၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ ေ၀ေဒဟသူေဌးႀကီးႏွင့္ ဇနီးတုိ႔ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္မ်ားကို လွဴဒါန္းကာ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္၍ ဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္ေျခာက္ေသာင္းတုိ႔အား ဆြမ္းဘုန္းေပးႂကြေရာက္ရန္ အိမ္သို႔ပင့္ဖိတ္ၿပီး ျပန္ခဲ့ေလသည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ ခုႏွစ္ရက္တုိင္ေအာင္ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၿပီး ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္၏ ေျခေတာ္အစံုကုိ ဦးတိုက္၍ မိမိအလိုရွိိေသာ ဆု.... “ဤသို႔ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လံုးျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ေစတနာေၾကာင့္ အရွင္နိသဘမေထရ္ကဲ့သို႔ ဓုတဓရ ဧတဒဂၢ တတိယသာ၀ကဘြဲ႕ထူး မ်ားကုိ ခ်ီးက်ဴးေျမႇာက္စား ေတာ္မူပါဘုရား” ဟု ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္သည္ ေ၀ေဒဟသူေဌးႀကီး၏ သဒၶါတရားကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာအားျဖင့္.... “ေ၀ေဒဟသူေဌးႀကီး.... ဤကမ ၻာမွေနာက္ကမ ၻာတစ္သိန္းေျမာက္ ဘဒကမ ၻာ၌ ေဂါတမဘုရား ပြင့္ေတာ္မူလတၱံ႕၊ ထုိအခါ သင္သည္ ေဂါတမ ဘုရား၏ သာသနာေတာ္၌ မဟာကႆပမည္ေတာ္ရ၍ ဓုတဓရ ဧတဒဂ္ရ တတိယသာ၀ကႀကီး ျဖစ္လိမ့္မည္” ဟု ဗ်ာဒိတ္စကား မိန္႔ၾကားလုိက္သည္။

ထုိသု႔ိဗ်ာဒိတ္ေတာ္ရအၿပီး ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ၊ ေမတ္ၱာတရားမ်ားပြားမ်ား၍ အသက္အတိုင္းေနၿပီး စုေတေသာအခါ နတ္ျပည္၊ လူ႔ျပည္ လွည့္လည္ကာ ျဖစ္ၾကေလသည္။

(၁) ကိုးဆယ့္တစ္ကမ္ၻာလြန္ ၀ိပႆီဘုရားလက္ထက္၌ ဧကသာဋကပုဏၰား အျဖစ္
(၂) ေကာဏဂံုဘုရားႏွင့္ကႆပဘုရားႏွစ္ဆူၾကားတြင္သူေဌးႀကီးအျဖစ္
(၃) ကႆပဘုရားလက္ထက္တြင္ ကုေဋ(၈၀)ႂကြယ္၀ေသာ သူေဌးႀကီးအျဖစ္
(၄) ဗာရာဏသီျပည္၌ နႏ္ၵိယမင္းႀကီး အျဖစ္
(၅) ေဂါတမဘုရားထင္ရွားျဖစ္လာေသာအခါ မာဂတုိင္း၌ ကႆပႏြယ္ျဖစ္ေသာ မင္းပုဏၰား၏သားငယ္ ပိပၸလိ အျဖစ္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ မႏၵရာဇ္တုိင္း သာဂလၿမိဳ႕မွ ဘဒၵကာပိလာနီ ႏွင့္ မိဘတို႔၏သေဘာအတိုင္း အိမ္ရာထူေထာင္ခဲ့သည္။

ေေေေေေေ ေတာထြက္ခန္း
မိဘႏွစ္ပါးဆံုးပါးသြားၿပီးေနာက္ တေန႔သ၌ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးစလံုးသည္ “ရဟန္းျပဳအံ့၊ ရဟန္းမ ျပဳအံ့”ဟု အႀကံရလွ်က္ ရွိသမွ် စည္းစိမ္ဥစ္ၥာအားလံုး ကိုစြန႔္လြတ္၍ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးဆံခ်ေပးၿပီး ဖန္ရည္စြန္းေသာသကၤန္းကို၀တ္႐ံု၍ ေတာထြက္ၾကေလသည္။ ထုိသို႔ ေတာထြက္လာၾကၿပီးေနာက္ ေတာၿမိဳင္တခု၌ လမ္းဆံုတခုေတြ႕ရာ ပိပၸလိက လက္ယာဘက္လမ္း မယ္ဘဒၵါက လက္၀ဲလမ္းကိုလိုက္၍ ခြဲခြာလိုက္ၾကသည္ ထုိခြဲခြာၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေျမျပင္သည္ပဲ့တင္တုန္ဟီး၍ ေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့သည္။


ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ေတြ႕ခန္း
ဘုရားရွင္သည္ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေတာ္မူေနစဥ္ ပါရမီရွင္ႏွစ္ဦး လမ္းခြဲသျဖင့္ ပဲ့တင္ ေတာ္လဲေျမျပင္တုန္ဟီး၍ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကို ၾကားရၿပီး ဆင္ျခင္ေတာ္မူရာ ပိပၸလိ၏ပါရမီအဟုန္ကို သိျမင္ေတာ္မူ ေလသည္။
“ပိပၸလိလုလင္ ရဟန္းျပဳလာျခင္းသည္ငါဘုရား၏ သာသနာအတြက္ အားကိုးထုိက္သူ၊ ငါဘုရားႏွင့္အတူ ထား၍ ခ်ီးေျမႇာက္ထိုက္သူျဖစ္လတၱံ႕”
ဟု သိေတာ္မူ၍ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္ႏွင့္ နာလႏၵၿမဳိ႕ ၾကား ဗဟုပုတၱကေညာင္ပင္ရင္း၌ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္ကို ကြန္႔ျမဴးလ်က္ ေစာင့္စား ေနေတာ္မူသည္။
ပိပၸလိလုလင္သည္ ဘုရားရွင္ကို ျမင္ရေသာအခါ
“ဤအရွင္ကား သံုးေလာက၌ အတု မရွိေသာ ဘုရားရွင္သာ ျဖစ္ရေပမည္၊ ဤဘုရားအား ရည္မွန္း၍ ငါရဟန္းျပဳ လာခဲ့ေပသည္”
ဟု ၾကည္လင္ေသာစိတ္ျဖင့္ လက္စံုမိုးလ်က္
“သတၱာ ေမ ဘေႏၲ ဘဂ၀ါ သာ၀ေကာ ဟိမသ္ၼိ .... ဘုန္းေတာ္ ႀကီးျမတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား အရွင္ဘုရားသည္ တပည့္ေတာ္၏ဆရာျဖစ္ပါသည္ဘုရား...တပည့္ေတာ္သာ၀က ျဖစ္ပါသည္ဘုရား”
ဟု ေလွ်ာက္ထားသည္။
ထုိအခါ ဘုရားရွင္က မိဘမ်ဳိး႐ိုးတုိ႔၏ဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ အမည္ကိုေခၚလို သည္ျဖစ္၍ ...
“ခ်စ္သားကႆပ ငါဘုရားသာသနာတြင္ ေနေလာ့ . .. သင့္အား ေလာကုတၱရာအေမြကို ငါေပးေ၀အံ့” ဟု မိန္႔ေတာ္မူလ်က္....
“ခ်စ္သားကႆပ သင္သည္ ျမတ္ေသာအမ်ဳိးဇာတ္ေၾကာင့္ မာန္ မာနႀကီးခဲ့သူျဖစ္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အရြယ္ႀကီး၊ ငယ္၊ လတ္ ျဖစ္ေသာ သီတင္း သံုးေဖာ္တုိ႔၌ ျပင္းျပေသာရွက္ေၾကာက္ျခင္း ရွိေစရန္ က်င့္သံုးအပ္၏” ...
“ကႆပ သင္သည္ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ ေပါမ်ားလွသူျဖစ္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္း တရားကို ၾကားနာရေသာအခါ ၾကားရ၊ နာရ သမွ်ကို တစ္လုံးမက်န္ နားစုိက္၍ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ နာၾကားႏိုင္ရန္ က်င့္သံုးအပ္၏”....
“ကႆပ သင္သည္႐ုပ္ရည္႐ူပကာ လွပတင့္တယ္သူျဖစ္၍ မိမိကိုယ္ကို ျပန္သာယာတတ္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ သုခႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ကာယဂတာသတိကို မစြန္႔မခြာေနႏိုင္ရန္ က်င့္သံုးအပ္၏” ဟူေသာ ၾသ၀ါဒပါတိ ေမာက္ဂါထာ သံုးပုဒ္ကို ေဟာေတာ္မူ၍ ျမင့္ျမတ္ေသာရဟန္း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေစေတာ္မူ ခဲ့ေလသည္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ရဟန္းျပဳျခင္း ဥပသမၸဒ ရွစ္မ်ုဳိးတြင္ ဤသာသနာေတာ္၌ ရွင္မဟာကႆပတစ္ပါးသာ ၾသ၀ါဒပဋိဂၢဟဏုပသမၸဒါ ၾသ၀ါဒခံယူ႐ံုမွ်ျဖင့္ ရဟန္းျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။

မတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ဒုကုဋ္သကၤန္းႀကီး လဲလွယ္ခန္း
ရွင္မဟာကႆပ ရဟန္းျဖစ္ၿပီးေနာက္ ဘုရားရွင္ႏွင့္အတူ ေ၀ဠဳန္ေက်ာင္းသို႔ ျပန္ႂကြေတာ္မူလာရာ လမ္းခရီး၌ ဘုရားရွင္နားလုိ သည္ကိုသိ၍ ပခံုးထက္တင္လာေသာ ကမၵာလာဒုကုဋ္ကုိ ေလးထပ္ေခါက္၍ ခင္းေပးေတာ္မူသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္းထုိင္ရင္း၊ သကၤန္းႀကီးအား လက္ျဖင့္ သံုးသပ္လ်က္ . . .
“သင္၏ဒုကုဋ္သည္ အလြန္ႏူးညံ့ေပစြ” ဟု ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူသည္။
ရွင္မဟာကႆပလည္း ဤဒုကုဋ္အား ငါလွဴဒါန္းအံ့ဟု အႀကံျဖစ္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား လွဴေတာ္မူသည္။ ျမတ္စြာဘုရားကလည္း ပခံုးေတာ္ထက္မွ ပံသုကူဒုကုဋ္ သကၤန္းႀကီးကို ရွင္မဟာကႆပအား . . .
“အနာဂတ္သာသနာေတာ္တြင္ ငါဘုရားကဲ့သို႔ ရဟန္းမ်ားကုိ ဆံုးမရန္ ကိုယ္စားေတာ္အရာ ထားေသာအားျဖင့္ . . . ” ေပးသနား ေတာ္မူသည္။ ဤသို႔ ခ်ီးျမႇင့္ ခံရသူမွာ ဤသာသနာ၌ ရွင္မဟာကႆပ တစ္ပါးသာ ရွိခဲ့ဘူးသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျမတ္စြာဘုရား ခ်ီးျမႇင့္ေသာ ဒုကုဋ္မွာ သာမညသကၤန္း မဟုတ္၊ ပုုဏၰ ကၽြန္မအေလာင္းေကာင္မွ ပိုးေလာက္တဖြားဖြားျဖင့္ ျမတ္ဘုရားကိုယ္တုိင္ ပံ့သကူေကာက္ခဲ့စဥ္က ေျမႀကီးတုန္ဟီး ေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့ရေသာ ၀ိေသသ သကၤန္းျဖစ္သည္။

ရွင္မဟာကႆပ ရဟႏ ၱာ ျဖစ္ခန္းႏွင့္ ဧတဒဂ္ရခန္း
ထိုသို႔ သကၤန္းခ်ီးျမႇင့္ေတာ္မူၿပီးသည့္ေနာက္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ရွင္မဟာကႆပအား ဓူတင္တစ္ဆယ့္သံုးပါး အက်င့္တရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။ ရွင္မဟာကႆပသည္ ပုထုဇဥ္အျဖစ္ခုႏွစ္ရက္ႏွင့္ ရွစ္ရက္ေျမာက္ေသာေန႔ အာ႐ုဏ္တက္လွ်င္ အရဟတၱမဂ္ကုိ ပဋိသမ္ၻိဒါေလးပါး၊ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးႏွင့္တကြ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္သည္။
ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကလည္း ခ်ီးေျမႇာက္အပ္ေသာ တပည့္ ရဟန္းတုိ႔အား ခ်ီးေျမႇာက္ ရာတြင္ ရွင္မဟာကႆပ အလွည့္က်သျဖင့္...
“ဧတဒဂၢံ ဘိကၡေ၀ မမသာ၀ကနံ ဓုတဂၤရာနံ ဘိကၡဴနံ ယဒိဒံ မဟာကႆေပါ”
“ရဟန္းတို႔ ငါဘုရား၏တပည့္ရဟန္းမ်ားထဲတြင္ ဓူတင္ေဆာင္ရာ၌ ဤမဟာကႆပသည္ အျမတ္ဆံုး၊ အသာဆံုးေပတည္း” ဟု ဓူတဂၤဧတဂၤကိုေပး၍ ဥ႐ုေ၀လကႆပ၊ နဒီကႆပ၊ ကုမာရကႆပ၊ ဂယာကႆပ ေလးဦးတုိ႔ႏွင့္ ျခားနားေစရန္ “တတိယသာ၀က မဟာကႆပ”ဟူေသာ အမည္ကုိေပးေလသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဘႏၵကာပိလာနီ ရဟန္းမမွာလည္း မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီတို႔ ထံတြင္ ဘိကၡဳနီလုပ္၍ အားထုတ္သျဖင့္ ရဟႏၲာေထရီမ ျဖစ္္ကာ ဘုရားရွင္က ပုေဗၺနိ၀ါသ အရာ၌ ဧတဒဂ္ထားေတာ္မူ ေလသည္။

ဓုတင္ေဆာင္ပံုအက်ဥ္း
အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႀကီးသည္ ဓူတင္(၁၃)ပါးစလံုးကုိ အၿမဲေဆာင္ေတာ္မူ၍ ေတာ၌သာတရားျဖင့္ေနသည္။ တစ္ခါတရံ နိေရာဓ သမာပတ္၀င္စား၍ ဆင္းရဲသားမ်ားကို အထူး ကယ္တင္ေတာ္မူေလ့ ရွိသည္။
တစ္ေန႔တြင္ ရြာအတြင္းသို႔ဆြမ္းခံႂကြလာရာ ႏူနာသည္အား ခ်ီးေျမႇာက္ လုိ၍ ဆြမ္းကိုအလွဴခံခဲ့ဖူးသည္။ ဆြမ္းေလာင္းထည့္လိုက္ ေသာအခါ ထုိႏူနာသည္ ၏ လက္ေခ်ာင္းမ်ားမွ ေသြးျပည္ယုိစီး၍ ပုပ္ပြေဆြးျမည့္ေနသျဖင့္ သပိတ္ထဲမွာပင္ လက္ေခ်ာင္း ျပတ္က်န္ခဲ့သည္။
အျခား သူလိုကိုယ္လုိလူမ်ား အဖို႕ကား အူထြက္မတတ္ေအာင္ပင္ ပ်ုဳိ႕အန္ ေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ တဖက္သားအက်ဳိးရွိ ေကာင္းစားမည္ဆိုလွ်င္ အ့ံဖြယ္ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူေသာ အရွင္မဟာကႆပသည္ ထုိအိမ္နံရံေျခ၌ ပင္ထုိင္၍ ဆြမ္းထဲမွလက္ေခ်ာင္းျပတ္ကို ဖယ္ကာ ဖယ္ကာျဖင့္ ၿမိန္ယွက္စြာ ဘုဥ္းေပး ေတာ္မူခဲ့သည္။

ရွင္မဟာကႆပ၏ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား
“ရဟန္းတုိ႔.... ကႆပသည္ ေကာင္းဆုိးယုတ္ျမတ္ ရတတ္သမွ်ေသာ ပစၥည္းေလးပါးျဖင့္ ေရာင့္ရဲလြယ္၏၊ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၏ အက်ဳိးေက်းဇူးကိုလည္း ဆိုေလ့ရွိ၏၊ ပစၥည္းေလးပါးႏွင့္ပတ္သက္၍ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အမူအက်င့္မ်ားကို လည္းမက်င့္ေပ၊ မရေသးေသာ ပစၥည္းကိုလည္း ေတာင္းတျခင္းမရွိ၊ ရၿပီးေသာ ပစၥည္းေလးပါးကိုလည္း စြဲလမ္းမက္ေမာျခင္းမရွိေပ၊ ပစၥည္းေလးပါးတို႔ကုိ လက္ခံသံုးစြဲ ေနရျခင္းကိုပင္ ေဘးဟု႐ႈျမင္တတ္၏၊ လြတ္ေျမာက္ရာကို ေရွ႕႐ႈေသာ ၪဏ္ျဖင့္ဆင္ျခင္၍သာ သံုးေဆာင္ တတ္၏”
(ကႆပသံယုတ္၊ သနၲဳဌီသုတ္)
“ရဟန္းတုိ႔ ..... လူတုိ႔၏ စိတ္ႏွလုံးကုိ ခ်မ္းေျမ႕ေစတတ္ေသာ ေငြလမင္းႀကီးသည္ ေကာင္းကင္ထက္၌ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြား၍ေနသကဲ့သို႔ ကႆပသည္ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါလြတ္လြတ္ ႀကီးခြာလ်က္ ဒါယကာ၊ဒါယိကာမ တို႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္၏၊ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ဆြမ္းခံေရာက္ေသာ္လည္း သူ႕အဖို႕ အားလံုးအသစ္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ အကၽြမ္းတ၀င္ခင္မင္ရင္းႏွီးထားေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမဟူ၍ မရွိေပ၊ ငါ့ဒါယကာ၊ ငါ့ဒါယိကာမ ဟူ၍ စြဲလမ္းျခင္းလည္း မရွိေပ...”
(ကႆပသံယုတ္၊ စႏၵဴမပသုတ္)
“ ကႆပ .... ရဟန္းတို႔ကို ဆံုးမေလာ့ .....၊ ရဟန္းတို႕အား တရားေဟာၾကားေလာ့ .....၊ ရဟန္းတို႕ကို ငါဘုရားဆံုးမသကဲ့သို႔ သင္လည္း ဆံုးမေလာ့....၊ ရဟန္းတို႔အား ငါဘုရား ေဟာၾကားသကဲ့သို႔ သင္လည္း ေဟာၾကားေလာ့ .....။
(ကႆပသံယုတ္၊ ၾသ၀ါဒသုတ္)
- ရွင္မဟာကႆပသည္ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူ ၿပီးေနာက္တြင္ သုဘဒၵရဟန္းႀကီး၏ စကားကိုၾကား၍ ဓမၼသံေ၀ဂရကာ သတၱမဏၰလုိဏ္ဂူနီးတြင္ ပထမ သံဂါယနာ တင္ေတာ္မူခဲ့သည္။
-ေနာင္အနာဂတ္တြင္ အာေသာကမင္းသည္ ဘုရားရွင္၏ ဓါတ္ေတာ္မ်ားကို ဇမၺဴဒိပ္ ကၽြန္းအႏွံ႕ ေစတီတည္ထားကိုးကြယ္ႏိုင္ရန္ ဓါတ္ေတာ္မ်ားကုိ စုစည္းပင့္ေဆာင္ကာ ဓါတ္ေတာ္တုိက္ခန္းမ်ားအတြင္း သိုမွီး သိမ္းဆည္း ခဲ့သည္။

ပရိနိဗၺာန္စံခန္း
သကၠရာဇ္ (၁၈၆) အေက်ာ္တြင္ ရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႀကီးသည္ ပုေဗၺနိ၀ါသၪဏ္၊ အနဂတံသၪဏ္ေတာ္တို႔ကို ျဖန္႔က်က္၍ ဆင္ျခင္ေတာ္မူရာ သလႅာ၀တီျမစ္ (ယခုခ်င္းတြင္းျမစ္) အေနာက္ဘက္ ေ၀ဘူလ၊ ေ၀ဘာရ၊ သုနႏၵရ ေတာင္သံုးလံုးအတြင္း ရွင္မဟာကႆပတို႔ ရေသ့ညီေနာင္သံုးပါး တရားက်င့္ၾကစဥ္ ထားရွိခဲ့ၾကေသာ “ေနာင္ေတာ္ႀကီး ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေသာအခါ ကၽြႏ္ုပ္ အရွင္မဟာကႆပက သၿဂႋဳလ္မွသာ ေတေဇာဓါတ္ ေလာင္ကၽြမ္းပါေစ၊ ကၽြႏ္ုပ္ အရွင္မဟာကႆပ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ခဲ့ေသာ ေနာင္ေတာ္ငယ္ အရိေမတၱယ်ဘုရားက သၿဂႋဳလ္မွသာလွ်င္ ေတေဇာဓါတ္ေလာင္ကၽြမ္းပါေစ” ဟူေသာ ကတိသစၥာအရ“ေနာင္ေတာ္ႀကီး ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ထားခဲ့ ေသာကတိသည္ ယခုအခါျပည့္စံုၿပီးျဖစ္သည္။ ေနာင္ေတာ္ငယ္ (အရိေမတၱယ်ဘုရား) ႏွင့္ထားေသာ ကတိသာ က်န္ေနေပသည္။ ငါ၏ခႏၶာလည္း ယခုေတေဇာဓါတ္မေလာင္ကၽြမ္းႏိုင္ေသး၊ အရိေမတၱယ်ဘုရား ပြင့္ေသာအခါမွသာ ေတေဇာဓါတ္ေလာင္ကၽြမ္းေတာ့မည္ကို သိသည္”