အခုေတာ့ ဦးရဲ ေျပာျပီးေပါ႔.. ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔.. ကိုယ္ (လမင္း)

ေအာ့္ .. သက္ၾကီးစကား သက္ငယ္ၾကားဆိုသလို႔..
လမင္း ဘ၀ ယံုစားကာ ပံုမွားသြားခဲ႔ပီးေလ...
သူဆိုတဲ႔ မာနကို လက္ကိုင္ပီး ေလွ်ာက္ကာသြားေတာ့..
ေနာက္ကလူေတြ...
ေနမထိ ထုိင္မသာနွင့္ ပိုလိုပတ္လက္ေတြျဖစ္ရတာေပါ႔...
ဒါကုိဘဲ သူက ဆရာေလးဆရာေလးနဲ႔...
နားေတြေဖာက္ခဲ႔တာ ေၾကာက္ရပါပီဗ်..
အခုေတာ့ မၾကင္နာရတဲ႔အဆံုး..
ေမာင္လမင္းလည္း .. .တအုန္းအုန္း...
ေျပာျပကာ ေရးခ်ကာ တင္ရတာ..
နာမည္ၾကီးျပီး ထမင္းငတ္တာ.. .လမင္းပါ.. ။


ကဲ ဘာထူးေတာ့မလည္း...
ငါဘ၀ကို ေျပာျပေတာ့မယ္..
ဆုိင္ကယ္ေတာင္ (၀စ္ေသာက္) မစီးနိုင္ဘူး..
ငါ႔ဘ၀က ရံုးမွာ နားခိုရာ..
ရံုးတတ္ ရံုးဆင္းခ်ိန္.. အခ်ိန္ေတြနဲ႔..
လြမ္းရစ္ခဲ႔သူမို႔..... အလုပ္တစ္ဖက္ကိုလည္း .. အလုပ္မျပဳတ္ေအာင္
ဂရုစိုက္ေနသူ...
အမ်ားက ၀ိုင္းေျပာေသးတယ္.. ဒီအေကာင့္ အမွတ္မွမရွိတာဘဲ...
ခ်စ္တစ္ခုအတြက္ ရူးခဲ႔ရသူမို႔..
ေနာက္ၾကကာ သြားခဲ့ရပီးး.. ကံၾကမၼာရယ္.. ငါဘက္မလွည့္နုိင္ေသးခင္..
အျဖဴအစိမ္းေလး ၀တ္ကာ .ရံုးဘက္လွည့္ကာငို... ။

ၾကိတ္ၾကိတ္စြာ တိုးေ၀ွ႔ခဲ႔သူ...
ၾကင္နာသူေရ ... ငါ႔ ဘက္တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ပါအုန္းကြယ္...
သနားတဲ႔ မ်က္လံုးေလးတစ္ခုနဲ႔.. ငါ႔နွလံုးအိမ္ေလးထဲကို ၾကည့္သြားလိုက္ဆန္းပါ..
ေရးျဖစ္ကာ ေရးလိုက္ရပီ.. ဘာေတြ ဘယ္လို ေတြးေတာရွဳပ္ေနဆဲ..
မ်က္စီေတြက အိပ္ခ်င္လွပီကြယ္...
...ၾကိတ္မွိတ္ကာ ေရးအုန္းမယ္.. ။

ေအာ္......ေအာ္... အေညာင္းမီကာ ဇာတ္ေၾကာတတ္လဲ
ေနာက္ဆို ပါ၀ါေတြေတာင္ တိုးသတဲ႔ တိုးလာဆဲ
ငါ႔အလုပ္က ကြန္ပ်ဴတာဘဲ..
ေခတ္မေကာင္းေတာ့ ၀ါသနာအဆိုေတာ္ျဖစ္ဖို႔ကလည္း စဥ္းစားရတယ္..
ထိုင္ေနရင္းနဲ႔.. မ်က္ရိုးကိုက္ကာ..ေရာဂါရတာ..
ဟိုဘက္ေစာင္းကာ ဒီဘက္ေစာင္းကာ
အခမ့္မသိ ခါးေတာင္ညွက္ေသး..တယ္..
ဟိုေတြး ဒီအေတြးေၾကာင့္ .. ဦးေနွာက္ အေမွးပါးေတြေတာင္
ေယာင္မွာ ေၾကာက္ေသးတယ္..
ဘီဘီေလး ေသာက္ အင္တာနက္ေလးအတြက္..
တစ္ခါတစ္ခါ အခ်ိန္ေပးကာ.. လြတ္လပ္မွု
ေပ်ာ္ရႊင္မွုအေနနဲ႔.. ငါထိုင္ထိုင္လို႔ေရးကာ ေပး
တကယ္ဆို... ငါ.လည္း ..သံေယာဇဥၤအလြန္တြယ္တဲ႔ .. ေကာင္ေလး....

မွတ္ခ်က္ (အလုပ္တြင္ က်ဴတီၾကေသာေန႔က ... 12.00 နာရီ မတင္တြင္ ေရးသားခဲ႔ပါသည္... ) 4.5.2012 ရက္စြဲပါ စာအမွတ္ရ (1500)
ဘာရယ္မဟုတ္ ကြ်န္ေတာ့္အေတြး ကြ််န္ေတာ့္အေရးေၾကာင့္ အမွားပါရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ျပင္ေပးပါလုိ႔.. ေျပာရင္း (ေလးစားလ်က္--- အပ်င္းထူတဲ႔ .. လမင္းေလး)