***************************************************
အေမွာင္ထဲက ကြ်န္ေတာ္
အလင္းတန္းေလး တစ္စတစ္စ ေတြ႔ျပီလို႔ ထင္လိုက္တိုင္း
မ်က္စီမွိတ္ တစ္ခဏမွာဘဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္...။
အေမွာင္ထဲမွာ ထြန္းညိွထားတဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ဆီကုန္ခံနီး
မီးခြက္ေလးလည္း အေရာင္မွိန္လာျပီ..
အလင္းကိုလုိအပ္လို႔ လိုက္ရွာတိုင္းလည္း အေမွာင္ထဲကို အၾကိမ္ၾကိမ္
ျပန္ေရာက္လို႔သြားတယ္..
ဟိုတိုက္ဒီတိုက္နဲ႔ ဘ၀အေမွာင္ထဲမွ အလင္းတစ္ပြင့္ကို ၾကိဳးစားရွာရတာ
ေမွ်ာ္လင့္ရတာ ေန႔ရက္ေတြ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ကုန္လာပါျပီး..
အေမွာင္ထဲကေလွ်ာက္ရင္း အလင္းကိုရရွိဖို႔ တစ္ၾကိမ္တိုင္း တစ္ၾကိမ္တိုင္း
ရုန္းကန္ရင္းၾကိဳးစား တိုးတက္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းေတြအေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းရတာ..
တစ္ခါတစ္ခါ ေျခကုန္လက္ပန္းကို က်ပါတယ္..။
စိတ္ဓာတ္ေတြက်သြားရံုနဲ႔ ေရွ႔ဆက္ဖို႔ မပီးေသးဘူးဆိုတာ
သိတဲ႔အခ်ိန္တိုင္းဟာ.. အဆင္ေျပဖို႔ အသက္ျပင္းေတြခ်ရင္း..
စဥ္းစားရတာကလည္း ေန႔ရက္ေတြ တစ္ရက္ပီးတစ္ရက္ ကုန္ဖို႔ ျဖတ္သန္းသြားရအံုးမယ္..။
အဲ႔ဒီအတြက္ ခြန္အားေတြ ေမြးဖြားရမယ္.. ေျပာေနရံုနဲ႔မပီးေသးဘူးေလ
လူဆိုတာ ဘာမွမလုပ္ရင္ ဘာမွ မျဖစ္လာဘူးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြသိတယ္..
အလင္းတစ္ပြင့္ကိုရဖို႔ အေမွာင္ထဲက ရုန္းလို႔မရေသးေသာ ကြ်န္ေတာ္
ေနာက္တစ္ခါ ျဖတ္သန္း၀င္ေရာက္လာမဲ႔ အလင္းတန္းတစ္ပြင့္ကို
မိမိရရ ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့မယ္...
အေမွာင္ထဲက ကြ်န္ေတာ္ **** အေမွာင္ထဲက ကြ်န္ေတာ္..
ေလးစားလ်က္။ လမင္း
***********************************************************
No comments:
Post a Comment